Soru Sor
Sorunu sor hemen cevaplansın.
Egosantrik kişinin etrafındaki her tür olayla kendisini ilişkilendirmesi, neden veya sonuçlara kendi varlığını yerleştirmesi ile oluşur. İyi giden herşey onun el atmasıyla iyi olmuştur, kötü giden herşeydeyse yine onun suçu vardır.
Çocuklarda görülen egosantriklik ise daha farklıdır. Genelde büyüdükçe kaybolan bir duygudur. Çocuğun yetiştiği çevre içinde tüm ilgiyi kendisinde görmesi üzerine oluşturduğu bir duygudur. Çok basit bir örnekle şöyle açıklanabilir. bir çocuk için "güneş niye doğuyor?" sorusunun cevabı "ben dışarı cıkıp oynıyabileyim diye"dir. "burda niye bir deniz var?" sorusunun cevabı "ben vapurla gezeyim diye"dir. Benzer bir şekilde "neden patatesler var dünyada?" gibi abes bir sorunun cevabı da "ben patates kızartması yiyebileyim diye"dir. Kırmızı başlıklı kızla kurtun soru cevaplarına benzeyen bu soru cevapların en büyük ortak özelliği hepsinin "ben" ile başlamasıdır. Çocuk dünyayı genelde ve özelde kendisi için yaratılmış kabul eder. Büyüdükçe ve olgunlaştıkça insanın yitirdiği bir duygu olan egosantriklik eğer yerleşirse kişiye aşırı vicdan azabı, aşırı sorumluluk hissi yükleyebilir negatif olarak. Bunlar kişide belirtileri kolay konmayan gizli depresyona sebep olur.
Egosantrikliğin bencillikle uzaktan yakından alakası yoktur daha çok kişi kendinden bilir concepti ile bir alaka yakalanabilir. Ancak buna rağmen egoizm ile egosantriklik karıştırılır durur. Küçük birer çocukken geçirdiğimiz evrelerden biridir ki bazıları bu dönemin kalıntılarını hala daha içinde barındırmaya devam eder bu da bir patoloji doğurabilir.
Dünyayı kendi yapıp ettikleriyle ilişkilendirmesi dışında aslında tek ve emin bir şekilde fikir sahipi olabildiği kendisinden yola çıkarak çevresine anlam vermesidir çocuğun, örneğin kendisi görmediğinde kimseninde onu görmediğini düşünür saklanbaç oynamak istediğinizde gözlerini kapatarak oyuna eşlik eder, böylece saklandığını düşünür. Yani kendi algılarının tüm diğerleri içinde geçerli olduğunu düşünen naif bir çocuğun ilk evresidir, bundan sonra diğer gelişim evreleri teker teker atlanarak empatik bir birey haline gelinmesi sağlanabilir. Otistik çocukların da bu gelişim evresini norofizyolojik ve diğer komplex nedenlerden kaynaklı başarıyla tamamlamadıklarından bahsedilir.
2-4 yaş Egosantrik (Ben Merkezci) Dönem dediğimiz, çocukların yavaş yavaş bağımsız olmaya başladıkları bir dönemdir. Bu dönemde ”ben” duygusu ve “ben” ifadesi hakimdir. “Benim oyuncağım, benim yatağım, benim kitabım….” İnatçı, hareketli ve meraklıdır, sürekli etrafı karıştırır. Bu dönemde çocuk tüm dünyanın merkezinde olduğunu ve dolayısıyla isteklerinin mutlaka gerçekleşmesi gerektiğini düşünür. Sahiplenme duygusu içinde paylaşmayı reddeder. Bu dönem dünyayı keşfettikleri dönemdir. Çevresini keşfetmeye çalışırken bir çok konuda özerk davranmak ister. Ergenlik dönemindekine benzer özelliklerin gözlendiği bu dönemde çevreyi keşfetmeye çıkan çocuk tamamen ben odaklı hareket eder. Bu dönemde ebeveynler küçük bir ergen gibi asi, direnen ve bildiğini okumaya çalışan çocukları karşısında bulurlar. En sık görülen davranışlardan biri de sürekli her şeye "hayır" demesidir. İki yaşına kadar anne babasının söylediklerini kabul eden çocuk, kendisinin bir birey olduğunun farkına varır ve kendini kanıtlama çabası içerisine girer. İstekleri yerine getirilmediğinde ağlama ve öfke nöbetleri yaşar.
Bu dönemde çocuklar kendi istek ve ihtiyaçlarını kendi bildiği yoldan sonunu düşünmeksizin elde etme çabası içindeyken, ebeveynler ise çocuklarını tehlikeli durum ve davranışlardan koruma isteği içindedir. Çocuğun çabası ve ebeveynin isteği arasında bir denge kurulamazsa geleceğe yönelik olumsuz sonuçlar çıkabilir. Bu nedenle bu dönemi dengeli bir şekilde atlatmak önem arz etmektedir. Ebeveynler bu dönemin gelişim evreleri içinde normal bir dönem olduğunu bilmeli ve çocuğun gelişimi, bireyselleşmesi için önemli olduğunun farkına varmalıdır. Bu dönemdeki en önemli husus anne babanın sakin kalabilmesidir. Anne babasının sakin kalabildiğini gören çocuk kendisini güvende hissedebilir. Anne babanın öfkeli davranışlar göstermesi durumunda ise çocuk bunu model alarak öfkeli davranışlar gösterebilir.
Tarih: 2016-03-02 01:55:51 Kategori: Sözlük
Soru Tarat
Kitaptan sorunu tarat hemen cevaplansın.
Sorunu sor hemen cevaplansın.
Egosantrik Nedir
Egosantrizm yanlısı
Cümle 1: Kendi kafanızda ve kuruntunuzda yarattığınız egosantrik kişiliğinizden burada kurtulurdunuz. - H. Taner
Bu Yazıda Neler Var:
Egosantrik Nedir
Egosantrik kişinin etrafındaki her tür olayla kendisini ilişkilendirmesi, neden veya sonuçlara kendi varlığını yerleştirmesi ile oluşur. İyi giden herşey onun el atmasıyla iyi olmuştur, kötü giden herşeydeyse yine onun suçu vardır.
Çocuklarda görülen egosantriklik ise daha farklıdır. Genelde büyüdükçe kaybolan bir duygudur. Çocuğun yetiştiği çevre içinde tüm ilgiyi kendisinde görmesi üzerine oluşturduğu bir duygudur. Çok basit bir örnekle şöyle açıklanabilir. bir çocuk için "güneş niye doğuyor?" sorusunun cevabı "ben dışarı cıkıp oynıyabileyim diye"dir. "burda niye bir deniz var?" sorusunun cevabı "ben vapurla gezeyim diye"dir. Benzer bir şekilde "neden patatesler var dünyada?" gibi abes bir sorunun cevabı da "ben patates kızartması yiyebileyim diye"dir. Kırmızı başlıklı kızla kurtun soru cevaplarına benzeyen bu soru cevapların en büyük ortak özelliği hepsinin "ben" ile başlamasıdır. Çocuk dünyayı genelde ve özelde kendisi için yaratılmış kabul eder. Büyüdükçe ve olgunlaştıkça insanın yitirdiği bir duygu olan egosantriklik eğer yerleşirse kişiye aşırı vicdan azabı, aşırı sorumluluk hissi yükleyebilir negatif olarak. Bunlar kişide belirtileri kolay konmayan gizli depresyona sebep olur.
Egosantrikliğin bencillikle uzaktan yakından alakası yoktur daha çok kişi kendinden bilir concepti ile bir alaka yakalanabilir. Ancak buna rağmen egoizm ile egosantriklik karıştırılır durur. Küçük birer çocukken geçirdiğimiz evrelerden biridir ki bazıları bu dönemin kalıntılarını hala daha içinde barındırmaya devam eder bu da bir patoloji doğurabilir.
Dünyayı kendi yapıp ettikleriyle ilişkilendirmesi dışında aslında tek ve emin bir şekilde fikir sahipi olabildiği kendisinden yola çıkarak çevresine anlam vermesidir çocuğun, örneğin kendisi görmediğinde kimseninde onu görmediğini düşünür saklanbaç oynamak istediğinizde gözlerini kapatarak oyuna eşlik eder, böylece saklandığını düşünür. Yani kendi algılarının tüm diğerleri içinde geçerli olduğunu düşünen naif bir çocuğun ilk evresidir, bundan sonra diğer gelişim evreleri teker teker atlanarak empatik bir birey haline gelinmesi sağlanabilir. Otistik çocukların da bu gelişim evresini norofizyolojik ve diğer komplex nedenlerden kaynaklı başarıyla tamamlamadıklarından bahsedilir.
Egosantrik Dönem
2-4 yaş Egosantrik (Ben Merkezci) Dönem dediğimiz, çocukların yavaş yavaş bağımsız olmaya başladıkları bir dönemdir. Bu dönemde ”ben” duygusu ve “ben” ifadesi hakimdir. “Benim oyuncağım, benim yatağım, benim kitabım….” İnatçı, hareketli ve meraklıdır, sürekli etrafı karıştırır. Bu dönemde çocuk tüm dünyanın merkezinde olduğunu ve dolayısıyla isteklerinin mutlaka gerçekleşmesi gerektiğini düşünür. Sahiplenme duygusu içinde paylaşmayı reddeder. Bu dönem dünyayı keşfettikleri dönemdir. Çevresini keşfetmeye çalışırken bir çok konuda özerk davranmak ister. Ergenlik dönemindekine benzer özelliklerin gözlendiği bu dönemde çevreyi keşfetmeye çıkan çocuk tamamen ben odaklı hareket eder. Bu dönemde ebeveynler küçük bir ergen gibi asi, direnen ve bildiğini okumaya çalışan çocukları karşısında bulurlar. En sık görülen davranışlardan biri de sürekli her şeye "hayır" demesidir. İki yaşına kadar anne babasının söylediklerini kabul eden çocuk, kendisinin bir birey olduğunun farkına varır ve kendini kanıtlama çabası içerisine girer. İstekleri yerine getirilmediğinde ağlama ve öfke nöbetleri yaşar.
Bu dönemde çocuklar kendi istek ve ihtiyaçlarını kendi bildiği yoldan sonunu düşünmeksizin elde etme çabası içindeyken, ebeveynler ise çocuklarını tehlikeli durum ve davranışlardan koruma isteği içindedir. Çocuğun çabası ve ebeveynin isteği arasında bir denge kurulamazsa geleceğe yönelik olumsuz sonuçlar çıkabilir. Bu nedenle bu dönemi dengeli bir şekilde atlatmak önem arz etmektedir. Ebeveynler bu dönemin gelişim evreleri içinde normal bir dönem olduğunu bilmeli ve çocuğun gelişimi, bireyselleşmesi için önemli olduğunun farkına varmalıdır. Bu dönemdeki en önemli husus anne babanın sakin kalabilmesidir. Anne babasının sakin kalabildiğini gören çocuk kendisini güvende hissedebilir. Anne babanın öfkeli davranışlar göstermesi durumunda ise çocuk bunu model alarak öfkeli davranışlar gösterebilir.
Tarih: 2016-03-02 01:55:51 Kategori: Sözlük
Kitaptan sorunu tarat hemen cevaplansın.
EGOSANTRİK Ne Demek: Benmerkezcil..
Yorum Yapx